مشتری:نام پنجمین سیاره ی منظومه ی شمسی می باشد.مشتری بزرگ ترین سیاره ی منظومه ی شمسی می باشد.مشتری درهر 8/9 ساعت یکبار به دور خود می چرخد وهر12 سال زمینی به دور خود می چرخد.

لکه های طوفانی سطح مشتری:

یک گردباد عظیم است که در نیمکره ی جنوبی مشتری قرار دارد و هر دوازده روز زمینی در جهت عکس عقربه های ساعت می چرخد.مشتری دارای 3 حلقه و 60 قمر می باشد.درجه حرارت مشتری 150 درجه زیر صفر می باشد.

خورشید: ستاره ای از بین میلیارد ها ستاره ای می باشد که در کیهان لایتناهی وجوددارد.همچنین ستاره ای است که تمام منظومه ی شمسی را تشکیل می دهد.خورشید کره ای سوزان و آتشین است که عمدتا ازهلیم و هیدروژن تشکیل شده است.این کره ی آتش از بین میلیارد ها ستاره ای که در جهان وجود دارد ستاره ای متوسط محسوب می شود اما این ستاره متوسط یک میلیارد برابر زمین است.

سر نوشت خورشید:

از عمر خورشید چهار و نیم میلیارد سال می گذرد ودر این زمان تمام وقت خود را صرف سوختن مواد هیدروژن و تبدیل آنها به هلیم بوده است و با پایان یافتن هیدروژن مرحله ی تبدیل هلیم به اکسیژن و کربن شروع میشود اما برای اینکه خورشید ستاره ی بزرگی نیست واکنش هسته ای آن ادامه دار  نخواهد بود و زمان مرگ خورشید فرا می رسد.با دور شدن لایه ها از یکدیگر گاز ها حرارت خود رااز دست می دهند  و از خود نور قرمز ساطع می کند.درآن زمان خورشید آنقدر بزرگ خواهد شد که سه سیاره ی نزدیک به خود را می بلعدو ذوب می کند.و میلیون ها سال بعد این ستاره منفجر خواهد شد.                          

منظومه ی شمسی در حدود 5 میلیارد سال پیش   بر اثر انفجار یک ستاره ی بزرگ به وجود  آمد.خورشید  که درمرکز منظومه است تمام منظومه را تشکیل می  دهد و تمام سیارات  منظومه به دور او می چرخند.سیارات منظومه یشمسی شامل: زمین -عطارد-زهره -مریخ-مشتری-زحل-اورانوس نپتون-پلوتو-یو بی313-سدنا-کوائور می باشند.در مداری آن سوی مریخ کمربند سیارک ها وجود  دارد.کمربند سیارکها از میلیون ها سخره کوچک تشکیل شده  است. بعد  از کمربندسیارک ها  سیارات گازی به نام های مشتری- زحل-اورانوس-نپتون می باشد.بعد از  سیاره ی نپتون سیارات کمربند کوئیپر وجود دارندکه این  سیارات شامل  پلوتو-یو بی ۳۱۳-سدنا-کوائور می باشند.

عطارد:نزدیک ترین سیاره به خورشید می باشد.این سیاره ی کوچک سنگی هر 88روز  یک بار به دور خورشید و هر 176روز یکبار به دور خودش می چرخد.دراین سیاره به خاطر گرمای بسیار هیچ گیاه و آبی وجود ندارد.دمای این سیاره در شب 180درجه سانتی گراد زیر صفر و در روز450درجه ی سانتی گراد بالای صفر دما دارد.محور عطارد کاملا عمود است .برای همین نور خورشید نمی تواند بر چاله های قطبی سیاره بتابد و برای همین درچاله های قطب یخچال هایی وجود دارند که هرگز ذوب نمی شوند.

زهره:دومین وداغ ترین سیاره ی منظومه ی شمسی است.اتمسفر زهره که ازگاز های دی اکسید کربن و گوگرد تشکیل شده است و گرمای خورشید رابه دام می اندازد و مانع خروج آنها می شود.زهره بر خلاف دیگر سیارات منظومه ی شمسی در جهت معکوس می چرخد.زهره تقریبا اندازه ی زمین است. زهره کانال ها و رود های حاوی مذاب دارد.همچنین در زهره باران اسید می بارد.

زحل:ششمین سیاره ی منظومه ی شمسی است.معروف بودن این سیاره به دلیل حلقه های زیبای آن می باشد.زحل دومین سیاره ی منظومه ی شمسی 800 برابر زمین است.چگالی این سیاره اندازه ی آب است واگر آن را در اقیانوس بیاندازیم بر روی آب می ماند.زحل 4/29 سال طومی کشد تا به دور خورشید بگردد و 6/10 ساعت طول می کشد تا به دور خود بچرخد.زحل بیش از 30 قمر  و 7 حلقه دارد.درجه حرارت در سطح آن 180 درجه سانتی گراد زیر صفر می باشد.

اورانوس:نام هفتمین سیاره ی منظومه ی شمسی است.این سیاره توسط اختر شناس انگلیسی به نام ویلیام هرشل کشف شد.اورانوس سومین  سیاره ی بزرگ منظومه ی شمسی است.این سیاره جو تقریبا غیر فعالی دارد و بر خلاف بقیه ی سیارات گازی خبری از طوفان های سهمگین نیست.محور چرخش اورانوس به دور خود با محور عمودی گردش به دور خورشید 98 درجه اختلاف دارد.یک دورگردش اورانوس به دور خورشید84 سال طول می کشد.برای همین هر یک از قطب ها 42 سال در روشنایی و 42 سال در تاریکی مطلق فرو می روند.هر شبانه روز اورانوس 17 ساعت طول می کشد.اورانوس27 قمر و 11 حلقه دارد. و درجه حرارت آن در سطح 214  درجه سانتی گراد زیر صفر می باشد.

نپتون:هشتمین سیاره ی منظومه ی شمسی  در

سال ۱۸۴۶ همزمان توسط اخترشناسان انگلیسی و فرانسوی کشف شد.رنگ آبی سیاره به دلیل وجودابر های متان است که رنگ قرمز را دریافتو رنگ آبی منعکس می کنند.سهمگین  ترین طوفان ها در این سیاره ثبت شده است.در  نپتون طوفانی وجود دارد که اندازه ی زمین است که با سرعت زیادی به دور نپتون می گرددنپتون۱۳ قمر دارد.طول سال این سیاره   ۱۶۴ سال زمینی طول می کشد.و  

 طول شبانه روز سیاره۱۶ساعت است.

نام خارجی سیارات 

همه ی  اسم ها از افسانه های یونانی و رومی برای سیارات انتخاب شده اند

درخشان ترین ونزدیک ترین کهکشانی که از زمین دیده می شود متعلق به کهکشان بی شکل و نامنظم ابر ماژلانی بزرگ است که در نیمکره ی جنوبی قابل مشاهده است.ستاره های داغ و جوانی که در این ابر جای گرفته اند ۸ برابر خورشید از خود پرتو ساطع میکنند.پرتو افشانی آن ها سبب می شود تا گاز های اطراف هم داغ شوند و بدرخشند.

 همچنین در آسمان نیمکره ی جنوبی و نزدیک ابر ماژلانی بزرگ تکه ابر نورانی کوچک دیگری هم دیده می شود که ابر ماژلانی کوچک نام دارد.به نظر می رسد این دو کهکشان نا منظم حدود ۲۰۰میلیون سال ژیش توسط برخورد سه کهکشان با هم به وجود آمده باشند.

ابر ماژلانی بزرگ

ابر ماژلانی کوچک

جستجو برای یافتن حیات فرازمینی همچنان ادامه دارد. بسیاری از دانشمندان بزرگ به وجود موجوات فضایی یقین دارند و سالهاست که در تکاپو برای یافتن نشانه هایی از آنها دست به مطالعات گسترده زده اند.

در تعدادی از شبیه سازی هایی های کامپیوتری که در سال اخیر انجام شد ،(( دیوید اسپیجل )) از دانشگاه کرینتون کشف کرد که فاکتور هایی از قبیل حرکت چرخشی یک سیاره غیر قابل سکون و یا سرعت حرکت وضعی آن می تواند موقعیتی برای نگه داری آب و تامین حیات ایجاد کند.

هنگامی که این تغییر محوری با تغییر در سرعت حرکت وضعی ترکیب شد، تابستان های سیاره تا حدی گرم شدند که یخ موقتاً در قطبی از سیاره که به سمت ستاره ی میزبان بود آب شد. این آب مایع، تنها هنگامی در شبیه سازی های کامپیوتری به وجود آمد  که سرعت حرکت سیاره از زمین بیشتر شد . به علاوه به دلیل افزایش نیروی گریز از مرکز ، حرکت جریان هوا از قطبین به استوای سیاره ، مشکل تر شد.

اسپیجل ، هم چنین دنیای بیابانی را طراحی کرد که قسمتی از آن قابل زیست بود . 90% این سیاره را خشکی و 10% آن را آب تشکیل می داد . با توجه به استاندارد های موجود ، تنها ناحیه نه چندان بزرگی که در نزدیکی استوای سیاره واقع بود ، قادر به نگه داری آب و میزبانی حیات بود . لیکن در نواحی دیگر سیاره ، تغییرات فصلی موجب منجمد شدن و یا به جوش آمدن آب در زمان های مختلف می شد. لذا در این حال ، آب مایع تنها در فصول بهار و پاییز موجود بود. اما از نظر دیوید اسپیجل و تیم تحقیقاتی او حتی چنین نواحی را نباید غیر قابل سکون نامید و آن را از گزینه ها حذف کرد.

این تیم همچنین به این نکته دست یافتند که میکروب هایی بر روی زمین در حال زیست هستند که در دمای زیر 0 درجه شروع به دوباره سازی می کنند و شمار دیگری این عمل را در دمای بالای 100 درجه انجام می دهند. اما میکروبی که هر دو مورد را با هم تحت پوشش قرار دهد تا کنون کشف نشده است. با وجود اینکه این تیم بر این نکته اشراف دارند، اما امکان وجود هم چین میکروبی غیر ممکن نیست.

فاکتور دیگری که اکنون به بررسی آن می پردازیم ، امواج گرانشی هستند.

باید دانست که تنها چشمه ی امواج گرانشی که موجب ایجاد گرمای حیات می شود ، ستاره ی میزبان سیاره نیست.

امسال تیمی با سرگروهی (( برایان جکسون )) از دانشگاه آریزونا  به بررسی این موضوع پرداختند که برخی از سیارات دارای منابع تولید گرمای درونی هستند. به علاوه این موضوع راجع به سیاره هایی با مدار های کوچک یا بزرگ صدق می کند. در هر حال این سیارات از جانب ستاره ی خود به سبب امواج گرانشی تحت کشش و فشار قرار می گیرند  ، این پدیده به نوبت خود اصطکاک لازم برای تولید گرمای درونی سیاره را میسر می سازد.

تیم جکسون در حالی که  به بررسی سیاره های اطراف کوتوله های سرخ مشغول بودند، میزان این امواج گرانشی را برای سیاره های دیگری نیز بررسی کردند.

در حالی که میزان این امواج گرانشی تا حد زیادی به جرم ستاره و سیاره بستگی دارد ، محاسبات این تیم نشان داده اند که ، قرار دادن مقدار زیادی امواج گرانشی در مدار سیاره باعث افزایش دما در سیاره شده که شرایط ذوب شدن یخ را در سیاره ی مورد نظر فراهم می کند.

دمای بیشتر موجود در سیاره هم چنین باعث شروع فعالیت های آتش نشانی در سیاره می شوند و به دنبال آن ، سیاره به طبع میزبان اتمسفری ضخیم تر و در پی آن اثر گلخانه ای بیشتری خواهد بود. از این رو می توان لقب (( منطقه ی کلید طلایی )) را به آن اختصاص داد.

موج ضربه های گرانشی برای سیاره های نزدیک تر ، بسیار قوی تر هستند.  برخی از این سیارات حتی ممکن است امواج گرانشی بیشتری از IO ( قمر مشتری) که به خاطر امواج گرانشی بسیار قوی مشتری دچار فوران های بسیار شدیدی در سطح خود می شود دریافت کنند. چنانچه این قمر قادر است سطح خود را هر 150 سال بازسازی کند. لذا فعالیت های آتش فشانی بر روی این گونه سیارات ، احتمال وجود حیات را بر روی آن ها غیر ممکن می سازد.

 نمایی خیالی از سفینه موجودات فضایی در District 9 ، بر اساس آخرین فیلم علمی تخیلی ساخته کارگردان مطرح سینما پیترجکسون

با بیش از 300 سیاره فرا خورشیدی که تاکنون کشف شده اند ، و سیارات بیشتری که مطمئناً پس از این کشف خواهند شد. این گونه بینش های جدید به پژوهشگران کمک خواهند کرد  که در مورد سیاره های حذف شده از لیست (( کلید طلایی )) تجدید نظر کنند و در کاوش های بعدی خود ، اولویت های فراتری را مورد بررسی قرار دهند.

بر خلاف انتشار فراگیر این دیدگاه های جدید ناظر بر فاکتور های سیارات قابل سکون ، هنوز افراد زیادی بر این باورند که این فاکتورها به کشف سیاره های میزبان حیات کمک نخواهند کرد. مطمئنا حقایق زیادی وجود دارند که هنوز از چشم ما پنهانند. حتی در مورد زمین ، (( جاناتان لویین ))  از دانشگاه آریزونا می گوید : (( به عقیده ی من ، ما هنوز حقیقتاً دلیل و چگونگی قابل سکونت بودن زمین و سیر تکاملی آن را در راه تبدیل به سیاره ای قابل سکون نمی دانیم )).

او هم چنین اضافه کرد:  ((  تا زمانی که بر این حقیقت فائق نیاییم ، درست یا نادرست بودن هیچ کدام از این تئوری ها قابل پیش بینی نخوهد بود.))

باید به خاطر داشت ، همیشه احتمال این وجود دارد که در جستجوی آب بر روی سیارات دیگر دچار اشتباه شویم .  با توجه به این نظریه های جدید ، می توان اشکال مرموزی از حیات را در پیش رو تجسم کرد. مثل شنا کردن در دریاچه ای از متان در سطح تیتان، قمر زحل!؟

با این حال تیم لویین معتقند  احتمال وجود حیات در انواع شیمیایی مرموز در این مایع ها هم نباید از لیست جست و جوی ما حذف شوند.  جستجو برای حیات همچنان ادامه دارد...

 بر گرفته از سایت نجوم 

لینک کلیپ ها

9 تصویر از موجودات فضایی

مشاهده ی یوفو در چین

وجود موجودات فضایی

عبور یوفو از مقابل دوربین

بشقاب پرنده در شمال

برگرفته از سایت آپارات