کهکشان به گروه بسیار زیادی از ستارگان گفته می

شود که مرکز آن یک هسته ی چگال یا یک سیاهچاله

میباشد.در سال ۱۹۶۲یک دانشمند به نام ادوین هابل

برای اولین بار کهکشان ها را بر اساس شکل ظاهری آنها 

طبقه بندی کرد او همچنین کشف کرد که کهکشان ها در

حال دور شدن از یک دیگر هستند و جهان در حال انبساط است.

کهکشان مارپیچی:۷۰درصدکهکشان ها کهکشان های

مارپیچی هستند. شیری نیز نمونه ای از این کهکشان ها

است.مرکز درخشان این نوع کهکشان ها از ستاره های

پیر و بازو ها و فضای اطراف این کهکشان ها از گاز ها و

ستاره های جوانتر تشکیل شده است.

مارپیچی میله ای:بر خلاف کهکشان های مارپیچی بازوی

این کهکشان ها به شکل دو میله که از مرکز خارج شده

اند دیده میشود.

کهکشان بیضوی:کهکشانهای غول پیکر بیضوی بیشتر از

یک میلیون میلیون ستاره دارند. راه شیری از نظر اندازه و

تعداد ستاره ، کهکشان بزرگی است. حدود 20% کل

کهکشانها از این نوعند و خاصیت اصلی آنها جدا از

شکلشان می‌باشد. آنها دارای ستارگان مسنو پیر

هستند که کم نورند. و علت کم نور بودن آنها این است

که در این کهکشانها ستارگان جوان بسیار کم استو به

صورت قرصهای مسطحی به نظر می‌رسند.

زمانی گمان می‌رفت که کهکشانهای بیضوی بهتدریج

پهنتر می‌شوند و سپس بازوهای مارپیچی از آن سر بر

می‌آورند. ولی این کاملا اشتباه است: کهکشانهای

بیضوی و مارپیچی به دو شیوه کاملا متفاوت شکل

گرفته‌اند و هیچگاه به هم تبدیل نمی‌شوند. مقدار گاز در

کهکشانهای بیضوی اندک است، یا همه آن تا کنون به

ستاره تبدیل شده است، یا در موقع پیدایش کهکشانها ،

یعنی دوازده هزار میلیون سال پیش منفجر شده است.

کهکشان های نا منظم:خیلی از کهکشان‌ها وجود دارند

که در این طبقه بندی کهکشان های بیضوی، مارپیچی و

مارپیچی میله ای نمی گنجند. زیرا شکل عجیب وغریبی

دارند و شبیه هیچ کدام از این سه دسته نیستند.به این

نوع کهکشان ها، کهکشان های نامنظم (irregular

galaxies) می‌گویند. هر کدام از کهکشان هاینامنظم از

لحاظ شکل ظاهری یگانه و یکتا هستند. این نوع

کهکشان‌ها را به دو زیر گروه تقسیم می‌کنند. گروه اول

Irr I نام دارد. این نوع از کهکشان‌ها از ستاره های

جوان، گرد و غبار و گاز تشکیل شده اند، اما بازوی

مارپیچی ندارند. گروه دومIrr I نام دارد. این نوع از

کهکشان های نامنظم از لحاظ شکل ظاهریبسیار

عجیب و غریب می‌باشند. این نوع کهکشان‌ها معمولاً بر

اثر برخورد با کهکشان های دیگر از شکل طبیعیخود

خارج می‌شوند و به صورتی که اکنون مشاهده می‌شوند

در آمده اند. نمونه ی این کهکشان‌ها ابرهای ماژلانی

است. اختر شناسان پیش گویی می‌کنند که دو

کهکشان نامنظم نزدیک به کهکشان راه شیری ما بالاخره

با کهکشان ما برخورد می‌کنند و یک کهکشان واحد

تشکیل می‌دهند!!!